Han viste tidlig gode evnet med kortstokken. Stor selvstendighet preget hans første år som bridgespiller. "Spill ikke til dobbeltrenons" var en av reglene han ikke ville godta uten videre. Således presterte han å spille til dobbeltrenons to eller tre ganger samme kvelden. Men heldigvis skjønte han at det snart var lurt å følge reglene som eldre bridgespillere hadde funnet frem til.
Han var ikke gamle karen da han dro ut av bygda for å "måle krefter" med andre spillere i kretsen. Ferden gikk til Rendalen for å spille KM-Par. Detv var det året det var så mye gode kort i Rendalen. De som skulle irdne kort til mesterskapet hadde nok misforstått sin oppgave. Det ble nok gode kort, men de ble nok for gode. Alle de 48 spillene vi hadde på lørdagen var enten utganger eller slemmer. Det skjedde mye rart rundt kortbordene den dagen. Vår unge venn fikk da vist at med ungdommens mot og bestemthet når en langt. I et spill hadde motparten meldt seg opp i 7 kløver. Vår venn satt med A og K i ruter og doblet med stor selvsikkerhet. Makkeren til kløvermelderen fant nå ut at han redde sin dumme makker og meldte 7 spar som ble doblet med samme selvsikkerhet. Kløvermelderen var nå blitt forbannet på makker og meldte 7NT. Med utspillet og ruterhonnører kom den tredje doblinga ganske fort. To doblede beter ga ren topp. Både 7 kløver og 7 spar sto som bare det. Vår venn var heldig som møtte et par som ikke stolte på hverandre. "Prøv ikke å redde makker" er en meget god regel. Står kontrakta, så vær glad, og går makker bet så er det enkelt å finn ut hvem som har feilen! Det var nok flere som var ute og doblet, for makker (Tage) og jeg fikk under middels for 7 spar udoblet.
Senere fikk vi også bevis for at gutten kunne spille god bridge. Under en divisjonsspilling fikk han følgende kort:
Han åpnet med 1 hjerter. Nestemann meldte 1 spar. Makker støttet til 2 hjerter. Men motparten ga seg ikke før de var i 4 spar.
Makker spilte ut hjerter 2, og bordet kom opp med AQ alene i spar, og to små hjertere. Ruteren og kløveren virket bunnsolid, så det var ikke enkelt å bete kontrakta. Første stikket vant han med dame, og fortsatte med sin single rutertass. Han kom senere inn på sparkonge. Da han var sikker på at makker hadde hjerterknekt, var det hele enkelt. En liten hjerter satte makker inn på knekten. En ruter tilbake til stjeling, og en bet var resultatet. Det var en stor opplevelse å bli innspilt på hjerterknekt. Dette var da et enkelt motspill sa andre etterpå. Men det var bare det at ingen av de andre motspillerne klarte å bete 4 spar. Her ser en betydningen av å lære seg gode regler, og naturligvis bruke dem. "Spill alltid ut en liten fra honnør tredje i makkers meldte farge." Dette er en regel som våre ferske spillere bør lære seg. Har en ingen honnør skal det høyeste kortet ut. (Dette gjelder hvis du har erklært støtte til makker, hvis ikke skal du spille fordeling ut. Red.anm.)
Etter at gutten hadde fått tørket de første tårene ut av øyekroken oppdaget han at haugen var et flott sted å bo på. Etter å ha vært en tur ute i den "store verden" er han nå tilbake på haugen. Velkommen tilbake til bygda og klubben! Vi håper på mange artige opplevelser sammen med deg ved bridgebordet i årene som kommer!